خبرنگاران به خاک و خون کشیده افغان نه کاریکاتوری در هجو موسی و عیسی کشیده بودند و نه دل جماعتی رو با اشکال و الفاظ رکیک به اسم آزادی بیان آزرده بودند. اونها فقط اخبار روز رو بی هجو و سخره دیگری نوشتند و گفتند و کشته شدند با این همه نه کسی براشون شمعی در تهران و پاریس و نیویورک روشن کرد،
نه کسی « من افغانستان هستم» شد و نه پروفایلی پرچم افغانستان .
چه بهتر!
عوام زدگی و هارت و پورت های فله ای همون بهتر که به جای مفهوم ِ عزیز ِ آزادی بیان در بند ِ کاریکاتورهای لوده ی آلتی باقی بمونن.
راستی چه سنخیت جالبی!
کاریکاتورهای آلتی ِ شارلی و حمایت های فله ای ِ با پروفایل های فیس بوکی ِ
«من شارلی هستم.»
بله، شما واقعا شارلی هستید.
کنش های شما به همان بلاهت و لودگی ِ کاریکاتورهای شارلی ست!
بیشتر به تگرگ می مانید تا باران.
می دونین،
عجیبه اما به نظر میاد اونها که بیشتر از همه در صحنه هستن و اماده برای گریبان چاک دادن برای ارزشی، بیشتر از همه به بی ارزش شدن آن ارزش کمک می کنند.
نه کسی « من افغانستان هستم» شد و نه پروفایلی پرچم افغانستان .
چه بهتر!
عوام زدگی و هارت و پورت های فله ای همون بهتر که به جای مفهوم ِ عزیز ِ آزادی بیان در بند ِ کاریکاتورهای لوده ی آلتی باقی بمونن.
راستی چه سنخیت جالبی!
کاریکاتورهای آلتی ِ شارلی و حمایت های فله ای ِ با پروفایل های فیس بوکی ِ
«من شارلی هستم.»
بله، شما واقعا شارلی هستید.
کنش های شما به همان بلاهت و لودگی ِ کاریکاتورهای شارلی ست!
بیشتر به تگرگ می مانید تا باران.
می دونین،
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر