کفن فیس بوکی خود را بر تن کردم تا خطاب به عزیزانی که دچار سندروم وخیم ضد چینی شده اند
فقط یک گزاره تاریخی را یادآور کنم:
نظام حکومتی چین در عرض پنجاه سال اخیر به لطف مدیریت درخشان تولیدی و اقتصادی این توفیق را داشته است که یک میلیارد انسان را از زیر خط فقر و فلاکت به سطح قابل قبولی از رفاه اجتماعی برساند.
این توفیق چشمگیر
بدون انداختن بمب اتم ، بمب های خوشه ای و شیمیایی و میکروبی روی سایر کشورها،
بدون پدیده هایی چون فاشیسم و نازیسم،
بدون سابقه استعمار و مستعمره سازی در سایر نقاط جهان،
بدون نسل کشی در آمریکا و کانادا و رواندا و سومالی ،
بدون با خاک یکسان کردن کشورهای دیگر به نام دموکراسی و حقوق بشر اما در واقع به کام بازار اسلحه ، لیبی و افغانستان،
بدون ایجاد پایگاه نظامی در سایر کشورها
حاصل شده است.
یعنی پدر جان
چین رو دوست نداری ، خوشت نمیاد ، باشه ، اوکی ، قبول!
ولی جون عزیزت یه چیزی بگو که آخه یه ارزن به قواره داستان بخوره.
یه چیزی وجود داره به نام تاریخ .
من نمی گم برو متخصص تاریخ چین بشو.
ولی دانستن این مینیمم از تاریخ جزو سواد اکابر حساب می شه.
جزو اطلاعات عمومی پایه محسوب می شه .
استعمار چین !!!!
جون مادرتون این رو کی داده بهتون اینجور مثل ناس تو دهان ها تون می جوین و تف می کنین به دور و بر!
کجای تاریخ قدیم و معاصر چین استعمار وجود داشته؟
آقا این میزان از کوری و اعوجاج در دید به والله نوبره... نوبر روزگار شاخ های اینستاگرام و سلبریتی های درپیتی.
حالا آمریکا و اروپا و شو و هالیوود و فست فوود و مد و فشن دنیای غرب رو دوست داری ، خوب باشه، اوکی ... اصلن خیلی هم خوب .
ولی جون عزیزت نیا اینجا تمام تاریخ مکتوب و مدون غرب از استعمار و برده داری و فاشیسم و نازیسم و بازار اسلحه و جنگ رو قلفتی از تنش بکن و بکن تو تن یه کشور دیگه.
این دیگه اسمش بی سوادی نیست، اسمش بیماری هست.
بیماری جنون و شیدایی به غرب
و نفرت کور و بی معنی از چین.
چه تون شده آخه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر