شیخ شنگولنا، سعدی جان در غایت پیراستگی می فرماید:
هرچه نپاید، نشاید.
و من با خودم فکر می کنم چه چیز در زندگی پاینده است؟
صدایی می گه:
کلمه!
و بلافاصله اضافه می کنه:
مهری که به کلام درآمده باشه.
چه مهر، همان نقطه یگانگی عقل و احساسه.
مهر، احساسی که با ظرافت عقل همراه شده یا
عقلی که با لطافت حس همراه!
دو جز اساسی در وجود آدمیزاد، عقل و احساس، که در مهر به همنهشتی و بلکه یگانگی می رسند و کیفیت ظرافت و لطافت رو به نگاه، کنش و در نتیجه قالب های توصیف گر می بخشند.
نام های جاویدان وادی مهر بی شک :
سهروردی و خواجه ی بی مثال ما، حافظ !
هرچه نپاید، نشاید.
و من با خودم فکر می کنم چه چیز در زندگی پاینده است؟
صدایی می گه:
کلمه!
و بلافاصله اضافه می کنه:
مهری که به کلام درآمده باشه.
چه مهر، همان نقطه یگانگی عقل و احساسه.
مهر، احساسی که با ظرافت عقل همراه شده یا
عقلی که با لطافت حس همراه!
دو جز اساسی در وجود آدمیزاد، عقل و احساس، که در مهر به همنهشتی و بلکه یگانگی می رسند و کیفیت ظرافت و لطافت رو به نگاه، کنش و در نتیجه قالب های توصیف گر می بخشند.
نام های جاویدان وادی مهر بی شک :
سهروردی و خواجه ی بی مثال ما، حافظ !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر