جهان بیمار بود و آیینه معصوم!

۱۳۹۶ فروردین ۵, شنبه

پورشه ی بی جاده!

کلی ممد خردادیان نگاه کردوم که تو مهمونی سال نو برقصوم آخرش هم روم نشد ... ای تف به ای کم رویی که مثل خرده شیشه ریخته شده وسط جاده آدم رو نابه جا پنچر میکنه . حالا که رسیدوم خانه انگار موتور رقصوم ر ِ توربو کردن با لاستیکای میشلن ِ رینگ اسپرت .... افسوس اینجاست که پورشه ام رسیده به پارکینگ ... جاده تموم شده!
پورشه ی بی جاده هم عینهو رقاص ِ بی موزیک می مونه .
اصلن آدم باس لاستیکای وجودش رو تیوپ لس کنه وگرنه کم رویی جا و بی جا پنچرش میکنه و زمین گیر.
می دونین،
یه چیزایی فقط با یه چیزای دیگه ست که معنی پیدا می کنه مثل:
پورشه با جاده ،
رقاص با موزیک،
 خیال با عمل!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر