کمبود شنیده شدن و جذابیت فیس بوک!

بنا به شرایط  موقتی و فعلی زندگیم در حال حاضر این فرصت رو دارم که وقت زیادی رو صرف ارتباط با دوستان مجازیم کنم.  در خلال  این ارتباطات کلامی ، به لطف وایبر و اسکایپ، متوجه کمبودی شدم.
کمبود شنیده شدن!
اغلب ما دچار کمبود شدید شنیده شدن هستیم پیامد این کمبود در خیلی موارد می تونه منجر به عارضه پر حرفی بشه .

موقع مکالمه با دوستان مجازیم بارها و بارها وسط حرفاشون این جمله رو شنیدم که:

"هستین یا قطع شده؟"

در حالیکه من ساکت بودم و داشتم عمیقا به حرفاشون گوش می دادم.
این سئوال برای من یه معنی تکان دهنده داره. این که :
اونها عادت به شنیده شدن ندارن . شنیده شدن با تمرکز و سکوت از طرف شنونده براشون غیر منتظره و باور نکردنیه برای همین یهو با تعجب می پرسن: "قطع شده؟"

یه بار یکی از همین دوستان  بعد از اینکه مطمئن شد قطع نشده و من داشتم در تمام مدت و در سکوت کامل به حرفاش گوش می دادم با حالت معصومانه ای گفت :

" کسی به حرف های من گوش نمی ده."

راستش قلبم تیر کشید . اون داشت حرف های جالبی می زد. یه زاویه دیگه تو نگاهش بود که من تا اون موقع متوجه نشده بودم و برام تازگی داشت.

البته غالبا مقدار زیادی از کلمات و زمان گفتگو صرف توصیف بی مورد و کسالت بار احساسات شخصی  می شه  مثل تنفر، خشم، ناراحتی ، دلخوری و ....
این همون قسمت بحرانی هست که اگه شنونده در برابرش شکیبایی نشون بده در نهایت گوینده آرام می شه و اون حرف اصلی رو می زنه . حرف اصلی که بنا به تجربه من غالبا جالب و با ارزش هست.

می دونین،
همیشه با خودم فکر می کنم چطور ممکنه آدم بتونه حرف جالبی بزنه بدون اینکه شنونده خوبی باشه؟!
حرف جالب خلاصه و فصل مشترکی از همه ی حرف ها هست.
و این حاصل نمی شه الا با گوش سپردن به همه حرف ها!

و یه چیز دیگه :
گمونم یکی از دلایل اصلی و روانشناسانه جذابیت  شبکه های اجتماعی مثل فیس بوک همینه.
به آدم ها احساس مطبوع شنیده شدن و مورد توجه واقع شدن رو می ده ....  اون لایک های قرمز کوچک و جذاب! :)