اصغری چنین اکبر نادره ی روزگاره به خدا.
یک تنه حریفان سینمایی و سیاسی ، داخلی و خارجی رو لنگ کرد ... ضربه فنی.
همه چیز این فیلم شاهکار بود .. از خود فیلم تا حواشی فیلم.
من فیلم رو سه بار تو سینما دیدم و هربار جزئیاتی تازه درش یافتم.
چهارمین بار رو روی آرته خواهم دید ... به زودی.
فیلمی عمیقا انسانی از دید من که بر مدار مدارا می گرده .... با به چالش کشیدن قضاوت.
حواشی فیلم به اندازه خود فیلم شاهکار از کار دراومد.
نامه بایکوتش .... معرفی نماینده هاش ... متن جایزه اش.
همه چیزش .
شد صدایی برای گروهی ازمردم که به خشم داخلی و نامهربانی خارجی همیشه در حاشیه بودن ... انکار شدن ... نه صدایی داشتن و نه تصویری .
طبقه متوسط شهری ایران.
طبقه ای که بهترین هاش همیشه به جور داخلی نصیب خارجی شد.
اون هم خارجی که یهو اومد و به ناحق گفت :
شما ویروس تروریسم دارید. اومدنتون ممنوع!
آه چه جفایی.
بغض شده بود تو گلوها که یهو اصغر از راه رسید و بغض رو به لبخند گشود.
اصغری داریم، اکبر عالم سینما و سیاست.
وقتی هنر سیاست رو به یک حرکت لنگ میکنه ... اون هم با دوحریف داخلی و خارجی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر