شب شراب نیرزد به بامداد خمار ....
شرح حال داغان ماست در صبح روز بعد از جشن!
نشسته ایم پای منبر موعظه های شیخ شیرین سخن ... دست به سینه
و سراپا گوش .. به ادب شاگردی
موعظه شنیدن آن هم پس از ارتکاب جرم !
حکایتی ست نفس آدمیزاد بینوا .... این پیچ در پیچ ِ جمع اضداد
قول شریف عمو جلال
نیمیم ز آب و گل نیمیم ز جان و دل
نیمیم لب دریا نیمی همه دردانه
خوشا روزی که آغوش گشاید معشوقه ام ... خاک !
که به قول آن دردانه نازنین
اشارتیست به آرامش!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر