جهان بیمار بود و آیینه معصوم!

۱۳۹۳ آذر ۲۳, یکشنبه

در دفاع از حیثیت فیل دریایی

در دفاع از حیثیت فیل دریایی - و بخشی از وجود خودم - که به عنوان یک حیوان تنبل شناخته شده ایم    :)

اول یه مقدمه کوچولو:

دنیای حیوانات، دنیایی ست شگفت انگیز با تنوعی خارق العاده در شیوه های ارتزاق و بقا
فریبکاری عنکبوت ها ، درندگی گله ای کفتارها، گزندگی هولناک مارها، دنیای تنها و مغرورانه یوزها، ارتزاق آرام گوسفندها، زندگی سرخوشانه دلفین ها و ....
شیوه هایی که گاه بس آشنا به نظر می رسند با آدم ها. آنچنانکه گویی طبیعت و دنیای متنوع حیوانات بازتابی ست از دنیای درون آدم ها . 
طبیعت متنوع آدم ها که اما پشت این فیزیولوژی ِ یکسان به سادگی قابل دیدن نیست.
و اصلا این همان وجه تشابه آینه واری ست که به زبان نیز راه یافته است:
شیر مردان، شیر زنان، بوقلمون صفت، مثل سگ هار، گوسفند وار  و ....

همه ی این مقدمه برای بسط دادن نکته ظریف دیگری از زندگی فیل های آبی در زندگی آدم ها.
موجوداتی که در ساحل سنگین و تنبل به نظر می رسند اما همین حیوان در محیط آب تبدیل می شود به موجودی چابک چون پروانه ی سبکبال ... حیوانی که در خشکب به سختی حرکت می کند در آب مثل یک رقاص پاتیناژ ، حرکاتش پر از ظرافت و زیبایی می شود.

با خودم فکر می کنم شاید این نکته قابل بسط به دنیای آدم ها هم باشد. آن چیزی که در برخی افراد باعث شائبه تنبلی می شود ، نه در طبیعت تنبل آنها بلکه به خاطر قرار گرفتن در محیطی ست که به آن ها امکان حرکت نمی دهد. 
شاید در بعضی موارد همه آن چیزی که برای درمان تنبلی لازم است تغییر دادن محیط است!
همین


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر