جهان بیمار بود و آیینه معصوم!

۱۳۹۴ شهریور ۲۰, جمعه

«نعمتی به نام درد»

آیا تا حالا شده به خاطر داشتن درد به کسی تبریک بگین؟
آیا تا حالا شده اشک های شوق مادری رو به خاطر داشتن درد در تن فرزندش ببینید؟
خوب ،
امروز پسر ِ یکی از دوستان من رو عمل کردن.
دکتر ها پیشاپیش بیمار و مادر بیمار رو در جریان خطرات عمل قرار داده بودن.
اینکه ممکنه پس از عمل بیمار فلج بشه.
دورادور شاهد نگرانی این مادر بودم.
تا امروز که اس ام اس زد و گفت:
فرزندش بهوش اومده و وقتی مادر رو دیده اولین کاری که کرده دستش رو با تقلا از زیر پتو در آورده و برای مادر تکان داده.
در حالیکه صورتش از درد منقبض شده بوده.
مادر برام نوشت:
صبا، باورت نمی شه این اولین بار در زندگیم بود که به خاطر درد داشتن ِبچه ام از خوشحالی گریه کردم.
من هم بهش تبریک گفتم.
به خاطر داشتن درد.
درد که نشانه حرکت است!
توان ِ ادامه ی حرکت با اندامش.
و حالا دارم فکر می کنم در این دنیای نخراشیده البته که درد یک موهبته.
چرا که درد ناگزیر ِ حرکته و حرکت ناگزیر ِ زندگی.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر