کابوس ِ ماه مهر

سپتامبر که می شه دیگه دوست ندارم تقویم ایرانی رو نگاه کنم.
می ترسم.
غمگین می شم.
از رسیدن ماه مهر.
اول مهر.
اول مهر که می دونم خیلی از بچه ها با هزارجور وعده و وعید به مدرسه فرستاده می شن.
و اون آغاز تجربه دردناکی در زندگیشون خواهد شد.
افتادن لای چرخ دنده های سیستم.
سیستمی که مهربان نیست.
منعطف نیست.
جا برای همه نداره.
پر از باگه.
نقص.
یک الگوریتم خشن و نخراشیده که اگه تو جزو اون بدشانس هایی باشی که توش تعریف نشده، چنان زخمیت می کنه که هرگز فراموش نکنی.
سیستمی که له می کنه .... تحقیرمی کنه .. تنبیه .
کتاب تو سرت می زنه،
داد می کشه،
و تو ممکنه حتی از ترس تو کلاس جیش کنی.
جلوی همه!
******************
آیا اونجا کابوس ِ اول مهر باز از راه رسیده؟