دیشب پستی دیدم از یه دوست با مرام فیس بوکی در مورد مرد با کلاس و دوست داشتنی فوتبال ایران آقای حاج رضایی.
دیدم که چقدر درست این آدم رو توصیف کرده.
دیدم که چقدر درست این آدم رو توصیف کرده.
آقای حاج رضایی
مرد با سواد، متواضع و جنتلمن تفسیرهای فوتبال تلویزیون ایران که کم حرف می زد اما حسابی و بی جنجال می گفت.
با اون تن صدای متین و مردانه و جذابش
می دونین،
الان یاد اسماعیل میرفخرایی و جلال مقامی هم افتادم .
مجریهای با سواد و جنتلمن و با کلاسی که هر کدومشون به تنهایی از کل برنامه های تولیدی ضرغامی جذاب تر و دوست داشتنی تر بودن.
تلویزیون ایران چیز عجیبیه .
پارادوکسی از دافعه و جاذبه.
چکیده ای از مملکت ایران .
مملکتی که من برای توصیفش همیشه همین رو می گم:
ایران سرزمین پارادوکس ها!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر