دیشب کانال TELE فرانسه
یه میز گرد درباره اسلام در فرانسه داشت .
این میز گرد چهار شرکت کننده اصلی به اضافه مجری داشت.
دو آقا که عقیده داشتند اسلام اکنون یک خطر در حال رشد در فرانسه است که هویت فرانسه رو به خطر انداخته و دو خانم که معتقد بودند باید حساب شهروندان معمولی مسلمان رو از گروه های اسلام گرای افراطی جدا کرد.
این میز گرد چهار شرکت کننده اصلی به اضافه مجری داشت.
دو آقا که عقیده داشتند اسلام اکنون یک خطر در حال رشد در فرانسه است که هویت فرانسه رو به خطر انداخته و دو خانم که معتقد بودند باید حساب شهروندان معمولی مسلمان رو از گروه های اسلام گرای افراطی جدا کرد.
موضوع بحث خیلی جالب بود اما راستش برای من جالبتر از اون روحیه ای بود که در این نوع میز گردها از فرانسوی ها می بینم. اونها بدون هیچ ملاحظه و تعارفی سخت و کوبنده به هم حمله می کنند و دلایل هم رو زیر سئوال می برند. با صورت های برافروخته و گاه حتی گاه داد و بیداد و تنش .
بحث دیشب یکی از پر تنش ترین بحث های تلویزیونی بود که من تا حالا دیدم. نحوه حمله ها برای من یادآور کلزیوم های رم باستان و نبرد گلادیاتورها بود. اونها تقریبا همدیگه رو تیکه پاره فکری . خشونت کلامی که در بحث دیشب بود برای من خیلی جالب بود و من رو متوجه نکته ای کرد.
می دونین
من فکر می کنم بین خشونت کلامی و خشونت فیزیکی یه رابطه وارونه وجود داره .
یعنی در جامعه ای که امکان بحث و جدل باز هست ، خشونت فیزیکی کمتر خودبه خود مهار می شه چرا که اکثر تفاوت ها و چالش ها به صورت فکری و کلامی بروز می کنه درست برعکس در جوامعی که تبادلات فکری و کلامی کمتر هست ناگزیر چالش ها به صورت خشونت های فیزیکی بروز می کنه .
این یکی از جالب ترین قسمت های فرهنگ فرانسوی ست که در بحث هاشون هیچ جایی برای تعارف و کوتاه آمدن نمی ذارن. شاید برای همین در حالت معمول اینقدر آروم و مودب هستن.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر