گراند اسلم های تنیس و شاخص های مدنی

تو این هوای گرم و شرجی،  از نفس افتاده و رو به قبله در حالت بین خواب و بیداری دو روزه دارم فینال تنیس رولن گروس رو نگاه می کنم. این کیفیت از قدرت بدنی و تکنیک اون هم در چنین هوایی برای من باورنکردنی و الهام بخشه.

دیروز حضرت جیغ بنفش، بانوی دو عالم تنیس و فشن، ماریا شاراپووا در یه بازی نزدیک به کمک تجربه اش تونست  ستاره  جوان  رومانیایی رو شکست بده. چیزی که در این بازی برای من خیره کننده بود قدرت بدنی جوان رومانیایی بود که بعد از سه ساعت تقلای بدنی در چنین هوایی انگار نه انگار که اصلا به چیزی به نام خستگی  هم نزدیک شده باشه. 

در مورد شاراپووا فقط می تونم بگم او یک اتفاق نادر در ورزش هست.  او همه ی ویژگی های یک ستاره تکرار نشدنی رو داره از فیزیک بدنی تا فیزیک ظاهری. او جدیتی در تنیس زنان داره که باعث شده سالها در راس اخبار تنیس باقی بمونه. 

امروز هم طبق معمول نبرد دو غول تنیس مردان نادال و جوکوویچ تا آخرین نفس ادامه داشت.  کیفیتی که در این دو بازی کن چشمگیر و باور نکردنیه قدرت بدنی شون هست. به خصوص نادال که در این مسابقه دوباره به بهترین روزهای بدنیش رسیده.

دو نبرد گلادیاتور وار  اما نه تنها بدون خونریزی بلکه با دست دادن و تبریک و احترام به یکدیگر . در انتهای بازی و در هنگام توزیع جوایز، هر چهار قهرمان خیلی با شعور و دوست داشتنی به رسم احترام به میزبان چند کلمه ای هم فرانسوی حرف زدن. این ها همه برای من الهام بخشه و یادآور جنبه های فرهنگی و همچنین تمدن ساز ورزش.

می دونین ،
به نظر من امروز رقابت های ورزشی ای مثل گراند اسلم های تنیس و جام جهانی فوتبال که  در این سطح از کیفیت و محبوبیت برگزار می شه  یک جنبه ی قوی تمدن ساز پیدا کردن. این رقابت ها حس خشونت و رقابت جویی آدمیزاد رو ساختار مند  و قابل کنترل کردن.

امروز  ورزش در هر دو جنبه عمومی و قهرمانی تبدیل به یکی از مهمترین شاخص های مدنی و فرهنگی در جوامع بشری شده. 

ورزش در سطح عمومی تاثیر مستقیمی بر بهبود سلامت روانی و در نتیجه فرهنگ زندگی اجتماعی داره و در سطح قهرمانی تاثیر مستقیمی در کنترل و ساختارمند کردن حس رقابت و خشونت نهاد بشر .