جهان بیمار بود و آیینه معصوم!

۱۳۹۳ اردیبهشت ۱۰, چهارشنبه

بدبینی

بدبینی یک ضعف عقلانی ست. 
 مبتلایان به آن گوناگون.
دل آزار دهنده ترین شان آن هایی که از شدت هوشیاری هیچ پیشرفت و توسعه ای را نمی توانند باور کنند. 

سوئ ظن حقارتی ست که توهم هوشیاری دارد.

اول ماه می، جشن کار یا روز کارگر؟



 
اول ماه می در فرانسه به نام «روز کار» و یا «جشن کار» معروف است. این روز را می توان از جهتی بزرگترین جشن ملی در کشور فرانسه عنوان کرد چرا که فراگیر ترین تعطیلات عمومی در این کشور است. در این روز همه ی اقشار جامعه در بزرگداشت «کار» تعطیل هستند و رسم بر این است که مردم با هدیه دادن گل های سفید و زیبای muguet  جایگاه و اهمیت مفهوم کار را جشن می گیرند.

شاید در نگاه نخست این موضوع  که در روز کار همه تعطیل می کنند عجیب و غیر منطقی به نظر برسد اما از دید من در آن ظرافت قابل تامل و زیبایی است که به تعریف و مفهوم فراگیر کار بر می گردد. مفهومی که  همه ی اقشار جامعه را در بر می گیرد.

واقعیت این است که همه کار می کنند و همه محتاج کارند.
از مدیر عامل تا کارگران خط تولید، از راننده های تاکسی تا زنان خانه دار.
فروکاستن مفهوم کار در نوع خاصی از کار به عنوان کار کارگری، نقصانی در تعریف کار است که نه تنها قادر به حفظ شان و جایگاه مفهوم کار در جامعه نیست بلکه می تواند منجر به تشدید واگرایی در بین اقشار جامعه نیز بشود. وقتی کار را در کار کارگری کارخانجات خلاصه می کنیم تلویحا ارزش کارهای دیگر را نادیده گرفته ایم، ارزش کار کارآفرینان، مدیرعامل ها، هیئت مدیره.
مفهوم مقابل کارگر ، کارفرما یا سرمایه دار است. در این روش نام گذاری با جدا کردن نوع خاصی از کار عملا  اقشار جامعه مقابل هم قرار داده می شوند و این توهم را تشدید می کنیم که پس کارآفرین و سرمایه دار بیکاره و مفت خورند.  روشی که نمی تواند به تقویت همگرایی و انسجام در یک جامعه کمکی کند
.

به گمان من در نام گذاری این روز به عنوان  «روز کار» و نه فقط «روز کارگر» ظرافت دید و عمق نگاه جامعه محور به مراتب بیشتر از عنوانی مثل «روز کارگر » است چرا که کار یک مفهوم فرا طبقاتی ست که همه ی اقشار جامعه را در بر می گیرد چنانکه مفهوم متقابل آن "بی کاری" نیز یک معضل برای همه ی اقشار جامعه است.

اینجا، در فرانسه، اول می  در واقع  جشنی برای  همه ی اقشار جامعه است. در بزرگداشت مفهوم کار. از پرسنل حمل و نقل عمومی تا فروشگاه های زنجیره ای و  اساتید دانشگاه و نه فقط کارگران!
یک نگاه همگرا و هم سو .... سوسیال به معنای واقعی کلمه
!
*********
و یک هشدار در حاشیه :
اگر قصد سفر به فرانسه را دارید در برنامه ریزیتان مراقب اول ماه می باشید.  ورودتان مصادف با این 
 روز نباشد که اگر باشد به درهای بسته خواهید خورد. بی مترو و تراموا  حتی  !!!


Muguet   عکس : گلهای      

سیگار و چیزهایی که باید باشند اما نیستند!






دوستان از سر مهر و محبت توصیه می کنند که :
سیگار نکش!

و من با خودم فکر می کنم که:

سیگار جای همه چیزهایی را گرفته بود که باید در آن لحظه می بودند اما نبودند.
و موسیقی جای همه ی حرف هایی که باید می زدم اما نتوانسته بودم .


***************
عکس : عزیز دلمان ، بٍث گیبونز




یه حرف خوب!



یکی از بهترین حرفهایی که در عمرم شنیدم توصیه ی دوستی بود که گفت :

نه عامیانه مومن باش و نه عامیانه مرتد!
 
و دارم فکر می کنم هیچ چیز به اندازه ی نگاه عامیانه مخرب دستاوردها نیست .

دلم برای حکمتی می سوزه که در این بازار جهانی لودگی چنین بی قدر شده .
از منشور کوروش تا آیه های قرآن !
 
کار به جایی رسیده که حتی گفتن این واژه ها هم در مخاطب امروزی ایجاد دافعه و دلزدگی می کنه .... علی رغم همه ی زیبای انسانی ، عارفانه و شاعرانه ای که در دل خودشون دارند.

حرف از آزادی بیان زده می شه اما وقتی نوبت به متون مقدس می رسه ناگهان این متون، به هر حال ادبی، تبدیل می شن به خرافاتی فاقد ارزش توجه و  پرداختن.

حرف از انسانیت زده می شه اما یکی از انسانی ترین متون موجود، منشور کوروش، بهانه ای می شه برای مضحکه ای از فخر فروشی های ناسیونالیستی از یک سو و لودگی های سطحی جهان وطنی از سوی دیگه .
فهم بی مایه ای از جهان وطنی چیزی جز روی دیگه سکه ی ناسیونالیست نیست.

دو بنیاد بی ریشه که در تقلا ی ساختن هویت ، اصالت اندیشه ها  رو به باد می دن.