فرسوده بودم.
زایمان سختی رو پشت سر گذاشته بودم اون هم بعد از یه حاملگی نسبتا سخت همراه با حساسیت های شدید به طعم و بو و انواع غذاها. فکر می کردم بعد از زایمان همه چیز بهتر می شه . اما نشده بود. به ضعف و دردهای بدنی، افسردگی پس از زایمان هم اضافه شده بود. همه چیز به گریه ام می انداخت . حتی عبور یک مورچه و تصور له شدنش.
هیچ خبری از اون عکس های شاد و شیک روی پوسترهای تبلیغاتی یا تو فیلم های هالیودی که زوج های جوان و خوش تیپ رو همراه با نوزادی در آغوش و در حال خندیدن و کیف کردن از زندگی با یک کودک نشون می دادن، نبود.
همسرم در حال گذران پایان نامه اش بود و باید روی درسش متمرکز می موند. نمی تونستم ازش انتظار داشته باشم در بچه داری خیلی کمکم کنه. خسته و کلافه از یک روز فشرده از درس خوندن و کار کردن به خونه بر می گشت و با زنی خسته تر و فرسوده تر از خودش رو به رو می شد که تمام روزش صرف شیر دادن، تمیز کردن و آروم کردن بچه شده بود. ما بیشتر از هر وقت دیگه ای نیاز به حضور هم داشتیم اما نوزادمون گریه می کرد. هیچ شربت گرمیچل خارجی یا نسخه عتیقه داخلی هم روش کارگر نبود. او گریه می کرد و ما نمی دونستیم باید چه کار کنیم. همه توجه و انرژی ما صرف نوزادمون می شد. نوزادی که عملا فرصتی برای پدر و مادرش نذاشته بود.
ما گیج و کلافه بودیم!
تا مدتها محروم از هم.
قسمت عجیب اینجا بود که در طول شب گریه های پسرمون شدت می گرفت. با احساسی از درماندگی و کلافگی برامون سئوال بود چرا شب ها گریه های او شدت می گیره؟
خیلی زود در رابطه با دیگر والدین متوجه شدیم این فقط منحصر به نوزاد ما نیست. اغلب شیرخوارها گریه هاشون در شب شدت می گیره.
یادم هست دوستی به نقل از مادربزگش علت بی تابی های نوزادها رو در طول شب اینطور توضیح داده بود:
بچه ها گریه می کنن چون نمی خوان پدر و مادرشون براشون یه رقیب بیارن!
اون موقع این توضیح به نظرم بیشتر شبیه یه توصیه مادربزرگانه همراه با طنز بود.
اما اخیرا مقاله ای خوندم که چکیده یک مطالعه در دانشگاه هاروارد بود و در آن دقیقا همون حرف مادربزرگ به عنوان یکی از دلایل شدت گرفتن گریه های شیرخواران عنوان شده.
محققین این تحقیق، گریه شیرخواران در طول شب رو در واقع به عنوان یک استراتژی مطرح کردن که نوزاد به کار می گیره تا همه ی توجه والدینش رو به خودش جلب کنه و مانع از رابطه جنسی آنها و در نتیجه خطر درست شدن یه رقیب برای خودش بشه. پروفسور هیگ، یکی از محققین این مطالعه، خستگی مادر رو به عنوان بخشی از همین استراتژی شیرخوار برای مراقبت از سلامت مادرش تفسیر می کنه. به این ترتیب که شیرخوار با خسته کردن مادرش عملا باعث کاهش امکان باروری مادر و در نتیجه خطر زایمان های پی در پی در او می شه. ضمن اینکه شیرخوار با گریه های بیشتر عملا مادر رو وادار به شیردهی بیشتر و در نتیجه طولانی تر شدن دوران شیردهی و عقب افتادن دوران قاعدگی ِ مادرش می شه که باز هم به معنی کاهش خطر باروری مجدده. چیزی که هم برای بقای نوزاد و هم برای سلامت مادر مهمه.
لینک مقاله
زایمان سختی رو پشت سر گذاشته بودم اون هم بعد از یه حاملگی نسبتا سخت همراه با حساسیت های شدید به طعم و بو و انواع غذاها. فکر می کردم بعد از زایمان همه چیز بهتر می شه . اما نشده بود. به ضعف و دردهای بدنی، افسردگی پس از زایمان هم اضافه شده بود. همه چیز به گریه ام می انداخت . حتی عبور یک مورچه و تصور له شدنش.
هیچ خبری از اون عکس های شاد و شیک روی پوسترهای تبلیغاتی یا تو فیلم های هالیودی که زوج های جوان و خوش تیپ رو همراه با نوزادی در آغوش و در حال خندیدن و کیف کردن از زندگی با یک کودک نشون می دادن، نبود.
همسرم در حال گذران پایان نامه اش بود و باید روی درسش متمرکز می موند. نمی تونستم ازش انتظار داشته باشم در بچه داری خیلی کمکم کنه. خسته و کلافه از یک روز فشرده از درس خوندن و کار کردن به خونه بر می گشت و با زنی خسته تر و فرسوده تر از خودش رو به رو می شد که تمام روزش صرف شیر دادن، تمیز کردن و آروم کردن بچه شده بود. ما بیشتر از هر وقت دیگه ای نیاز به حضور هم داشتیم اما نوزادمون گریه می کرد. هیچ شربت گرمیچل خارجی یا نسخه عتیقه داخلی هم روش کارگر نبود. او گریه می کرد و ما نمی دونستیم باید چه کار کنیم. همه توجه و انرژی ما صرف نوزادمون می شد. نوزادی که عملا فرصتی برای پدر و مادرش نذاشته بود.
ما گیج و کلافه بودیم!
تا مدتها محروم از هم.
قسمت عجیب اینجا بود که در طول شب گریه های پسرمون شدت می گرفت. با احساسی از درماندگی و کلافگی برامون سئوال بود چرا شب ها گریه های او شدت می گیره؟
خیلی زود در رابطه با دیگر والدین متوجه شدیم این فقط منحصر به نوزاد ما نیست. اغلب شیرخوارها گریه هاشون در شب شدت می گیره.
یادم هست دوستی به نقل از مادربزگش علت بی تابی های نوزادها رو در طول شب اینطور توضیح داده بود:
بچه ها گریه می کنن چون نمی خوان پدر و مادرشون براشون یه رقیب بیارن!
اون موقع این توضیح به نظرم بیشتر شبیه یه توصیه مادربزرگانه همراه با طنز بود.
اما اخیرا مقاله ای خوندم که چکیده یک مطالعه در دانشگاه هاروارد بود و در آن دقیقا همون حرف مادربزرگ به عنوان یکی از دلایل شدت گرفتن گریه های شیرخواران عنوان شده.
محققین این تحقیق، گریه شیرخواران در طول شب رو در واقع به عنوان یک استراتژی مطرح کردن که نوزاد به کار می گیره تا همه ی توجه والدینش رو به خودش جلب کنه و مانع از رابطه جنسی آنها و در نتیجه خطر درست شدن یه رقیب برای خودش بشه. پروفسور هیگ، یکی از محققین این مطالعه، خستگی مادر رو به عنوان بخشی از همین استراتژی شیرخوار برای مراقبت از سلامت مادرش تفسیر می کنه. به این ترتیب که شیرخوار با خسته کردن مادرش عملا باعث کاهش امکان باروری مادر و در نتیجه خطر زایمان های پی در پی در او می شه. ضمن اینکه شیرخوار با گریه های بیشتر عملا مادر رو وادار به شیردهی بیشتر و در نتیجه طولانی تر شدن دوران شیردهی و عقب افتادن دوران قاعدگی ِ مادرش می شه که باز هم به معنی کاهش خطر باروری مجدده. چیزی که هم برای بقای نوزاد و هم برای سلامت مادر مهمه.
لینک مقاله
http://www.slate.fr/life/86001/bebe-pleurs-nuit-sexe-parents
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر