جهان بیمار بود و آیینه معصوم!

۱۳۹۳ مهر ۵, شنبه

دیوانگی و شقاوت!

یکی میمیرد و یکی می ماند ... با رنج خاطره ی «تو» !

و این چنین است که چرخه دیوانگی می ماند چنانکه چرخه شقاوت ...

وبعد در تاریکی مطلق،
دیوانگی و شقاوت به هم می رسند ....

آرام و فارغ از پیچیدگی معنا!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر