جمهوری اسلامی ِ آمریکا

جمهوری اسلامی ِ آمریکا، تهران، خیلی پر ِ زرق و برقه اما کاربردی نیست.
این همه پرچم ... خوشگلن اما که چی؟
این همه المان های هنری ِ شهری ... ولی شهر کاربردی نیست.
این همه خونه های لوکس که اما فقط لوکسن .... لوکس به قیمت بلعیدن طبیعت .. البرز.
اون هم بدون اینکه بیرونشون در هماهنگی با هم باشه .
هرکی هرجور خواسته ، ساخته.
توشون آباده، بیرونشون بی توجه به هم ... بی رعایت هم.
این شهر در اولین ضرورت شهری، تردد، مشکل داره.
هوا ، وحشتناکه ... آلوده ست .
به نظر میرسه اصل موضوع ، تردد و تراکم، در لایه ای از زرق و برق پوشیده و پنهان شده.
ضرورت اولیه یک شهر حرکته ... تهران حرکت میکنه اما به سختی و زور .. به نظر می رسه داره آخرین زورهاش رو برای حرکت می زنه اما گمونم اگه همینجور ول و بدون راه حل و رعایت یکدیگر پیش بره به زودی قفل کنه.
البته که بسیاری از ساکنین تهران مهربان هستن ... مهربانی فردی در این شهر هست... زیاد هم هست اما در کلان شهرها مهربانی فردی نمی تونه پاسخگو باشه ... به چیزی بیش از مهربانی فردی برای ادامه حیات این شهر نیاز هست.
رعایت جمعی ... با ضابطه و قانون ....که نیست!