گفته می شه ایران جزیره ثبات در اقیانوس ِ پرتلاطم خاورمیانه است.
گفته می شه پلیس ونیروی نظامی ایران یکی از قوی ترین قدرت های منطقه است.
گفته می شه امنیتی که ملت ایران دارن در منطقه بی نظیره.
درست گفته می شه .
من به چشم خودم تسلط و منطق ِ کارآمد پلیس ایران رو در کنترل ورودی ها و خروجی ها دیدم.
از شرحش می گذرم ولی شخصا قدرت و تسلط نیروی پلیس اطلاعاتی ایران رو بر مرزها و کنترل ترددهای مشکوک باور دارم.
باور دارم که اوضاع داخلی در برابر تهدیدهای تروریستی در کنترل نیروی اطلاعاتی و نظامی ایران هست .
باور دارم که پلیس ایران یکی از پیشرو ترین و بالاترین استانداردهای امنیتی رو در برابر حملات تروریستی برای ملت ایران فراهم کرده .
با این همه این امنیت تحسین برانگیز در برابر تهدیدهای تروریستی ، امنیت جانی ملت ایران رو تضمین نکرده.
از چی حرف می زنم؟
بذارین صاف و پوست کنده برم سر اصل مطلب.
خدا شاهده اغراق نمی کنم.
اما شما وقتی از تهران وارد پاریس می شین و فقط در عرض یه نصف روز تمام اون سوزش های چشم،
سردردهای فرساینده،
کسالت، بی حالی و ضعفتون غیب می شه و می پره می ره ،
وقتی نفس تون بالا میاد،
اونوقته که به عمق ِ فاجعه ی مرگبار کیفیت هوا در ایران پی می برین.
پی می برین که چه دشمن نامرئی ِ وحشتناکی در خیابان های ایران، شانه به شانه ما ایستاده و داره ذره ذره می کشتمون .
دشمنی که ساخته دست خودمونه .... اصلن جزئی از خود ماست .... اما انگار هیچی حریفش نمی شه ... حریف ِ هر دشمن خارجی می شه شد اما تو بگو وقتی دشمن ما ، خود ماست اونوقت چاره چیه؟
در برابر تروریست های خارجی امنیت داریم.
اما شما رو به خدا بگو با این تروریست ِ درونی خودخواه که داره از درون می کشتمون چه باید کرد.
هوا و رانندگی!
گفته می شه پلیس ونیروی نظامی ایران یکی از قوی ترین قدرت های منطقه است.
گفته می شه امنیتی که ملت ایران دارن در منطقه بی نظیره.
درست گفته می شه .
من به چشم خودم تسلط و منطق ِ کارآمد پلیس ایران رو در کنترل ورودی ها و خروجی ها دیدم.
از شرحش می گذرم ولی شخصا قدرت و تسلط نیروی پلیس اطلاعاتی ایران رو بر مرزها و کنترل ترددهای مشکوک باور دارم.
باور دارم که اوضاع داخلی در برابر تهدیدهای تروریستی در کنترل نیروی اطلاعاتی و نظامی ایران هست .
باور دارم که پلیس ایران یکی از پیشرو ترین و بالاترین استانداردهای امنیتی رو در برابر حملات تروریستی برای ملت ایران فراهم کرده .
با این همه این امنیت تحسین برانگیز در برابر تهدیدهای تروریستی ، امنیت جانی ملت ایران رو تضمین نکرده.
از چی حرف می زنم؟
بذارین صاف و پوست کنده برم سر اصل مطلب.
خدا شاهده اغراق نمی کنم.
اما شما وقتی از تهران وارد پاریس می شین و فقط در عرض یه نصف روز تمام اون سوزش های چشم،
سردردهای فرساینده،
کسالت، بی حالی و ضعفتون غیب می شه و می پره می ره ،
وقتی نفس تون بالا میاد،
اونوقته که به عمق ِ فاجعه ی مرگبار کیفیت هوا در ایران پی می برین.
پی می برین که چه دشمن نامرئی ِ وحشتناکی در خیابان های ایران، شانه به شانه ما ایستاده و داره ذره ذره می کشتمون .
دشمنی که ساخته دست خودمونه .... اصلن جزئی از خود ماست .... اما انگار هیچی حریفش نمی شه ... حریف ِ هر دشمن خارجی می شه شد اما تو بگو وقتی دشمن ما ، خود ماست اونوقت چاره چیه؟
در برابر تروریست های خارجی امنیت داریم.
اما شما رو به خدا بگو با این تروریست ِ درونی خودخواه که داره از درون می کشتمون چه باید کرد.
هوا و رانندگی!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر