یه انتخاب خوب

یه چیزی تو حاشیه ها گم شد .
اون هم حسن سلیقه در انتخاب این دو تا.
باید به کسی که این دو تا رو واس ایفای نقش اون دوتا انتخاب کرده جایزه داد .
اصلن بعد از دیدن این دوتا بود که من یهو متوجه شدم یه استعداد سینمایی دیگه هم هست که باید بیاد تو بخش مسابقه . انتخاب بازیگر برای نقش.
من شخصا جایزه ویژه می دم به کسی که پارسا پیروزفر رو واس نقش مولوی و شهاب حسینی رو واس نقش شمس انتخاب کرده.
یه شکنندگی، انعطاف و لطافتی تو چهره پیروزفر هست که بالقوه به صورت و نگاهش استعداد گم شدگی ، شیدایی و مجذوب شدن رو می ده.
درست برعکس شهاب حسینی که میمیک صورتش خشن و نگاهش نافذ هست.
بهش می خوره با اون نگاه نافذ و خشنش بزنه بره تا عمق چشم های لطیف و شکننده پیروزفر ... ویرانش کنه و بعد هم مثل یه طوفان بذاره و بره .
استعداد ویرانگری دربرابر استعداد ویرانی ... استعداد رهایی در برابر استعداد شیدایی ... استعداد خشونت طبیعی در برابر کیفیت شکننده تمدن!
مطلق در برابر نسبیت ... خشونت مطلق طبیعت در برابر لطافت نسبی تمدن.
خوب این دو کیفیت وقتی باهم برخورد می کنن، انفجار طبیعی ترین محصولش هست.
دو کیفیت ... دو استعداد ... تضاد و جدالی به عمر ادمیزاد بینوا .
استعداد ویرانگری طبیعت دربرابر استعداد ویرانی انسان متمدن!
شدت انفجار وابسته به عیار هر دو کیفیت .
به قول شریف خودش :
فیه ما فیه.