دیشب برحسب اتفاق یه گفتگوی تلویزیونی دیدم از آقای مطهری (پسر).
گفتگو درباره مسائل فرهنگی و سیاسی بود.
خوب ایشون هم درباره مسائل فرهنگی مملکت نظراتی داشت .
یه جا مجری ازش پرسید آخرین فیلم سینمایی که دیدین چی بوده؟
گفت یادم نمیاد.
مجری پرسید فیلم مورد علاقتون چیه ؟
گفت یادم نمیاد.
مجری پرسید اصلا اهل فیلم و سینما هستین ؟
آقای مطهری گفت نه زیاد.
من کاری به شخصیت و نظرات سیاسی آقای مطهری ندارم اما واقعا حیرونم چطور یه نفر می تونه در مورد مسائل فرهنگی خودش رو صاحب نظر بدونه و در عین حال علاقه و شناختی درباره سینما نداشته باشه.
از دید من مثل این می مونه که مثلا یک ورزشکار بگه من بی نیاز از تمرین هستم.
یا یه محقق بگه من بی نیاز از مطالعه هستم.
سینما امروز جزو زندگی روزانه است.
درست مثل غذا و ویتامین.
مگه می شه کسی بدنش از ویتامین بی نیاز باشه؟
کسی که ویتامین مصرف نکنه حتما بدنش دچار یه اختلال در سلامتی می شه.
کسی که سینما نره و فیلم نبینه حتما در درک جامعه انسانی دچار ضعف هایی می شه.
برای یک آدم که قراره در مسائل فرهنگی اظهار نظر کنه، ضرورت سینما صد چندان می شه.
ببخشین تکرار می کنم اما به نظرم کسی که خودش رو بی نیاز از سینما و ادبیات می دونه درست مثل آدمی میمونه که بدنش رو بی نیاز از ویتامین می دونه.
چنین افرادی حتما در دید، دریافت و در نتیجه ادراک واقعیت های جامعه بشری دچار اختلالات شدید می شن.
گفتگو درباره مسائل فرهنگی و سیاسی بود.
خوب ایشون هم درباره مسائل فرهنگی مملکت نظراتی داشت .
یه جا مجری ازش پرسید آخرین فیلم سینمایی که دیدین چی بوده؟
گفت یادم نمیاد.
مجری پرسید فیلم مورد علاقتون چیه ؟
گفت یادم نمیاد.
مجری پرسید اصلا اهل فیلم و سینما هستین ؟
آقای مطهری گفت نه زیاد.
من کاری به شخصیت و نظرات سیاسی آقای مطهری ندارم اما واقعا حیرونم چطور یه نفر می تونه در مورد مسائل فرهنگی خودش رو صاحب نظر بدونه و در عین حال علاقه و شناختی درباره سینما نداشته باشه.
از دید من مثل این می مونه که مثلا یک ورزشکار بگه من بی نیاز از تمرین هستم.
یا یه محقق بگه من بی نیاز از مطالعه هستم.
سینما امروز جزو زندگی روزانه است.
درست مثل غذا و ویتامین.
مگه می شه کسی بدنش از ویتامین بی نیاز باشه؟
کسی که ویتامین مصرف نکنه حتما بدنش دچار یه اختلال در سلامتی می شه.
کسی که سینما نره و فیلم نبینه حتما در درک جامعه انسانی دچار ضعف هایی می شه.
برای یک آدم که قراره در مسائل فرهنگی اظهار نظر کنه، ضرورت سینما صد چندان می شه.
ببخشین تکرار می کنم اما به نظرم کسی که خودش رو بی نیاز از سینما و ادبیات می دونه درست مثل آدمی میمونه که بدنش رو بی نیاز از ویتامین می دونه.
چنین افرادی حتما در دید، دریافت و در نتیجه ادراک واقعیت های جامعه بشری دچار اختلالات شدید می شن.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر