خان دایی ترامپ، عمه خانم لوپن!

یه ضرب المثل عامیانه هست که می گه :
«این حرفا واس ِ فاطی تنبون نمی شه.»
این ضرب المثل به واقع مصداقی ست از ادا اطفارهای ِ حقوق بشری ِ  دموکرات های آمریکایی و سوسیالیست های فرانسوی .
چرا فکر می کنیم انتخاب ترامپ غیرمنتظره بود؟ ... نه نبود!
ژست ِ انسانی ِ ادا اطفارهای حقوق بشری  رو روی سیاه و کثیف سیاست گرفت و اما هزینه هاش رو  توده مردم پرداختند، با نزول وضعیت معاش، تهدید انسجام و امنیت اقتصادی  .
ترامپ محصول ِ پدیده جدیدی در جهانِ غربه ... محصول ِ خسته شدن از شعارهای گل و گنده ی حقوق بشری ... دوختن قباهای گل و گشاد انسانی به تن نزار توده غربی ..... توده ای که مثل همه جای دیگر اولین دغدغه اش معیشت و امنیت است و نه ژست و ادای انسانی.
ژست انسانی را گرفتند اما ضد انسانی عمل کردند با تداوم سیاست های ریاکارانه ، جنگ افروزانه و مداخله گرانه.
جیب ها را پر پول کردند ، هزینه های جانی و مالی و امنیتیِ  جنگ افروزی هایشان را اما به گردن توده آویختند.
دموکراسی جنگی ... موج آوارگان ....  ویرانی خاورمیانه، تهدید اقتصاد ، انسجام  و معیشت ِ توده ی غربی .
 درست مثل آنچه در انگلستان اتفاق افتاد.
دیگه با شعار و ادا و ماسک نمی شه این چرخ دنده ی گریپاژ کرده رو چرخوند .
چرخ دنده قفل کرده ... همه دارن می بینن ... و هرکس ادعایی مبنی بر چرخش دوباره چرخ اقتصاد و معیشت رو داشته باشه مورد اقبال توده ها قرار می گیره .
حتی اگر اون کس ترامپ باشه یا  لوپن .
با همه ی وقاحت های نژادپرستانه ، جنسیت زده و تبعیض آمیزشون.
«این حرفا دیگه واس فاطی تنبون نمی شه، عزیزم!»
و تا جایی که به انسان خاورمیانه ایی  به عنوان  اولین قربانی جنگ های دموکراسی زده مربوط می شه، این ناسیونالیسم رو به رشد در غرب تهدید کمتری برای خاورمیانه خواهد داشت .
چرا که تمرکز و حساسیت ِ ناسیونالیسم جدید غربی بر مرزهاش هست ...بر خارجی هایی که داخل مرزهاش شدن  پس ناگزیر مخاطراتش هم بیشتر داخلی خواهد بود.
عجیب و بیراه  نیست که قشر روشنفکر غربی،اعم از بومی ها و مهاجرین، به واقع و به درستی ناسیونالیسم جدید غربی رو تهدیدی می دانند که حتی می تواند منجر به جنگ های داخلی شود اما برای انسان خاورمیانه ای ، این اولین قربانی ِ سیاست های دموکراسی جنگی ِ غرب ، هزینه کدام سیاست کمتر خواهد بود؟
هر آنچه که ابرقدرت ها رو بر مسائل داخلی خودشون متمرکزتر کنه می تونه برای دنیای پیرامونشون هم در عمل تهدید کمتری داشته باشه. 
این تنها نکته مثبت ناسیونالیت های نژاد پرستی چون ترامپ و لوپن برای انسان خاورمیانه ای ِ ساکن در خاورمیانه است.
منتقل شدن تنش ها و جنگ ها از بیرون از مرزها به درون مرزهاشون.
گرچه نگرانی های مهاجرین  ساکن در غرب از رشد این نوع ناسیونالیسم  قابل فهم و درک است.
زندگی هایی که به  امید  و اعتماد به خقوق بشر، این قبای گل و گشاد تر از تن نزار توده غربی، در غرب ساختند اکنون  در معرض تهدید است.
اما از رانده شدن به واسطه دیپلماسی  ناسیونالیستی و نژادپرست محور  تا آوار کردن خانه ها بر سر ساکنین یک سرزمین به واسطه سیاست های دموکراسی جنگی فاصله جانی و رقمی زیادی وجود دارد.
با ترامپ  شانس ِ محدود شدن جنگ در خاورمیانه بیشتر است چنانکه با لوپن دست و پای فرانسه از خاورمیانه جمع می شود.
خلاف آن هراس جنگ افروزی که در مورد ترامپ و لوپن مدام تبلیغ شده و می شود من فکر می کنم آدم هایی مثل ترامپ و لوپن،
با آن ایده های نژادپرستانه بیشتر متمرکز روی مسائل داخلی و پیرامون کشورهای خودشان باقی خواهند ماند ... آمریکا بیشتردر آمریکا می ماند و مسائل پیرامونش ... مکزیکی ها ، مهاجرها.
دست کم از این بابت برای سایر کشورها از جمله ایران و خاورمیانه خطر کمتری خواهند داشت.