اروپا، مرکز زمین!

یکی از آشناترین ، عمیق ترین و آزار دهنده ترین نقصان های دیدگاه های اروپایی، چه روشنفکر و چه عام مردم، رو از زبان آقای اگون کرنتس ،آخرین نخست وزیر جمهوری دموکراتیک آلمان،  خوندم .
اونقدر این نقد به نظرم درست ، مهم و عمیقه که موضوع مقاله ، چین ، رو برام تحت الشعاع قرار داد.
مصاحبه رودر انتهای این متن لینک دادم.
و اما جمله:

« مسئله ، این جهان بینی اروپا محور است: همه چیز با ملاک آلمانی سنجیده می شود.»

بلافاصله می تونین به جای عبارت «ملاک آلمانی» بذارین «ملاک فرانسوی .
اروپا نه فقط در مورد چین چنین نگاه معیوبی رو داره بلکه در مورد هر جایی خارج از خودش این اشتباه رو با نوعی خودبرتر بینی تکرار می کنه.
اشتباه ِ سنجش همه چیز و همه جا با ارزش های خودش ... گویی در ناخودآگاه این جامعه، حتی متفکرینش، این وهم وجود داره که او ، اروپا، کاشف و صاحب ِ ارزش های فکری ، انسانی و اخلاقی ست.
 او، اروپا، انگار قادر نیست بفهمه ممکنه ارزش هایی دیگر از جنسی دیگر، جاهای دیگر هم وجود داشته باشه ... ارزش هایی که لزوما در تیراژ انبوه تدوین نمی شن بلکه سینه به سینه منتقل می شن.
او ، اروپا، در ناخودآگاهش باورش شده که مرکز بشریته .
از جغرافیاش تا تاریخ و فلسفه اش .
چند مثال دم دست :
خاور دور، خاور نزدیک ، خاور میانه ... این ها همه عبارت های ساخته شده ی اروپایی ست .
خاور دور نسبت به کجا؟
به اروپا.
خاور نزدیک نسبت به کجا؟
به اروپا.
آنجا همیشه آنجا بوده ... نه در خاور ِ خود بلکه در خاور ِ اروپا اما حتی آن آتجایی ها هم حالا درباره خودشان با خط کش اروپایی حرف می زنند ..... «من از خاورمیانه می آیم»
مثال :
ایران یا پارس؟
دوستی می پرسد ایران از کی اسمش ایران شد؟
می گویم ایران همیشه  اسمش ایران بوده ، حداقل برای مردم بومی خودش ... نامی ست باقی مانده از ادوار کهن ... نگاشته شده در کهن ترین کتیبه های باقی مانده در تخت جمشید ... در شاهنامه ... در همه ی دوران اسم آنجا برای مردم محلی ایران بوده است این را باید از شما پرسید که چرا اسم کشورها را در متونتان تغییر می دهید ؟
مثال :
خلاصه کردن خرد در تفکر و تفکر در فلسفه ارسطویی .

در کج فهمی اروپا که امروز به نفهمی های آغشته به تفرعن رسیده است یکی از بزرگترین عوامل صنعت تیراژ انبوه است.
قداستی ناگفته و نانوشته که به تدوین و در نتیجه به صنعت چاپ و تکثیر داده شده است.
این همون قسمت قابل انتقاد « سرانه مطالعه» است ... مطالعه محور شدن یک جامعه ... کتاب محور شدن یک جامعه قدرت مشاهده و کشف مستقیم رو درش ضعیف می کنه. 
پاسخ ها در تیراژ انبوه تدوین و تکثیر شده .... برای یافتن پاسخ پرسش هاتون به کتاب رجوع می کنید .
خوشحالید که در حال تحقیق و کشف جهان هستید.
پاسخ ها ی تدوین شده ذهنیتی براتون می سازه .... ذهنیتی که حتی وقتی با موضوع رو به رو می شید و فاصله اش رو از واقعیت می بینید نمی شکنه ...  شما برای مدتی شگفت زده می شید و تمام ... دوباره این ذهنیت هاتون هست که بر فکر و پردازش های فکری شما غالبه.

بله البته که اروپا امروز به لطف سرانه ی مطالعه ، جامعه ای مطلع است اما مطلع از چه چیز ؟
مطلع از فکرهای خودش ، خط کش های خودش ... اندازه گیری های خودش .... در یک کلام مطلع از خودش و دیگرانی که نسبت به خودش سنجش می کنه..... و نه آگاه از افکار دیگر ، زاویه های دید دیگر ... ارزش های دیگر!

https://aayande.wordpress.com/2016/11/16/%D8%A2%D9%86%DA%86%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%DA%86%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D9%86%D9%85%DB%8C-%DA%AF%D8%B0%D8%A7%D8%B1%D9%86%D8%AF-%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%85/