نصفه شبی از خواب پریدم در حالیکه یه سئوال تو سرم داره داد می زنه.
چه سئوالی ؟
این سئوال:
«ثبت یک واقعه تاریخی به عنوان نسل کشی چه دستاورد انسانی می تونه به دنبال داشته باشه؟
چه کمکی به فرا رفتن از نگاه های قومی و نژادی می تونه بکنه؟ »
از خودم می پرسم:
آیا این موج فشار سیاسی که اخیرا علیه ترکیه و به طور خاص دولت اردوغان راه افتاده واقعا ریشه در نگاهی انسانی داره یا یه گرو کشی سیاسیه؟
البته که جنگ بده،
البته که کشتار مردم دلخراشه ولی
اصرار به ثبت چنین واژه ای آیا کمکی به بهبود روابط کشورها و مردمان می کنه یا بیشتر و تلویحا باعث ترویج و تبلیغ ِ نگاه ها و تفکیک های قومی و نژادی آدم ها ست؟
اصرار بر اینکه در روزگاری مثلا اجداد ترک ها قصد داشته اند اجداد ارمنی ها رو به طور کامل از روی زمین از بین ببرند آیا باعث می شه نگاه دو ملت ارمن و ترک به هم انسانی تر بشه
یا
عملا باعث می شه در حافظه نسل های آینده ارمنی واقعه ای تاریخی با عبارتی نژادی تزریق بشه ؟
جنگی تمام شده در بعدی نژادی و قومی باقی بمانه ؟
شکر خدا که نه قوم یهود نسلش از روی زمین از بین رفت و نه قوم ارمنی.
هستند و با فرزانگان و فرهیختگانشان در خدمت و همگرا با بقیه جامعه بشری.
پس این همه اصرار روی کلمه نسل کشی برای چیه؟
آلمانی که امروز حنجره اش رو در وامصیبتای ارامنه پاره کرده چرا همون موقع صدایی ازش در نمی آمد؟
اگر دولت عثمانی صد سال پیش جنگی نابرابر کرد و کشتاری دلخراش انجام داد چرا دولت صد سال پیش آلمان ساکت مانده بود ؟
این همه هیاهو چرا امروز ؟
چرا این همه اصرار به کلمه نسل کشی ؟
چرا این همه تاکید به کلمه های نژادی؟
اصلن همین کلمه نسل کشی خودش عبارتی نژادیه که باعث کمک به بقای نگاه ها و رویکردهای نژادپرستانه می شه.
این عبارت در تناقض با شعارهای حقوق بشری و مبارزه با نژاد پرستی ست چرا که تلویحا خودش اصرار بر تفکیک نژادی داره.
نمونه بارزش هم ثبت کلمه «نسل کشی یهودی ها»
این ثبت چه کمکی به فرا رفتن از نگاه های نژاد پرستانه کرد جز اینکه با تاکید بر قومی خاص در عمل باعث ترویج گرایش های نژاد پرستانه شده است؟
با فرصت دادن به فرصت طلب های امروزی برای امتیاز گیری به اسم قربانیان از دنیا رفته صد سال پیش.
نمونه رسوای آن
قانون گیسو فرانسه که مثلا قرار بوده است در مبارزه با تبعیض نژادی باشد اما عملا خودش مروج آن است.
« لینک متن مربوط به قانون گیسو:
http://sabasaad7.blogspot.fr/2015/01/blog-post_45.html
آیا این هیاهو های امروز در فشار به ترکیه برای قبول عبارت نسل کشی ریشه ای بشر دوستانه دارد یا ریشه ای سیاسی؟
چه کسی هست که از تنش های سیاسی امروز آلمان و ترکیه بی خبر باشد؟
اگر واقعا موضوع نسل کشی در مرکز توجه هست و نه مسائل سیاسی، دو نمونه خیلی حادتر از کشتار یهودی ها و ارامنه در تاریخ معاصر بشری وجود دارد که به معنای واقعی کلمه مصداق نسل کشی هستند چرا که فی الواقع نسلی از آن دو قوم باقی نماند:
1. بومی های استرالیا
2. سرخ پوست های آمریکا
اما وقتی هیچ صدایی در مورد نسل کشی این دو قوم از کسی در نمی آید آدم بدجوری به هیاهوی آلمانی ها و سکوت آمریکایی ها شک می کند!
چه سئوالی ؟
این سئوال:
«ثبت یک واقعه تاریخی به عنوان نسل کشی چه دستاورد انسانی می تونه به دنبال داشته باشه؟
چه کمکی به فرا رفتن از نگاه های قومی و نژادی می تونه بکنه؟ »
از خودم می پرسم:
آیا این موج فشار سیاسی که اخیرا علیه ترکیه و به طور خاص دولت اردوغان راه افتاده واقعا ریشه در نگاهی انسانی داره یا یه گرو کشی سیاسیه؟
البته که جنگ بده،
البته که کشتار مردم دلخراشه ولی
اصرار به ثبت چنین واژه ای آیا کمکی به بهبود روابط کشورها و مردمان می کنه یا بیشتر و تلویحا باعث ترویج و تبلیغ ِ نگاه ها و تفکیک های قومی و نژادی آدم ها ست؟
اصرار بر اینکه در روزگاری مثلا اجداد ترک ها قصد داشته اند اجداد ارمنی ها رو به طور کامل از روی زمین از بین ببرند آیا باعث می شه نگاه دو ملت ارمن و ترک به هم انسانی تر بشه
یا
عملا باعث می شه در حافظه نسل های آینده ارمنی واقعه ای تاریخی با عبارتی نژادی تزریق بشه ؟
جنگی تمام شده در بعدی نژادی و قومی باقی بمانه ؟
شکر خدا که نه قوم یهود نسلش از روی زمین از بین رفت و نه قوم ارمنی.
هستند و با فرزانگان و فرهیختگانشان در خدمت و همگرا با بقیه جامعه بشری.
پس این همه اصرار روی کلمه نسل کشی برای چیه؟
آلمانی که امروز حنجره اش رو در وامصیبتای ارامنه پاره کرده چرا همون موقع صدایی ازش در نمی آمد؟
اگر دولت عثمانی صد سال پیش جنگی نابرابر کرد و کشتاری دلخراش انجام داد چرا دولت صد سال پیش آلمان ساکت مانده بود ؟
این همه هیاهو چرا امروز ؟
چرا این همه اصرار به کلمه نسل کشی ؟
چرا این همه تاکید به کلمه های نژادی؟
اصلن همین کلمه نسل کشی خودش عبارتی نژادیه که باعث کمک به بقای نگاه ها و رویکردهای نژادپرستانه می شه.
این عبارت در تناقض با شعارهای حقوق بشری و مبارزه با نژاد پرستی ست چرا که تلویحا خودش اصرار بر تفکیک نژادی داره.
نمونه بارزش هم ثبت کلمه «نسل کشی یهودی ها»
این ثبت چه کمکی به فرا رفتن از نگاه های نژاد پرستانه کرد جز اینکه با تاکید بر قومی خاص در عمل باعث ترویج گرایش های نژاد پرستانه شده است؟
با فرصت دادن به فرصت طلب های امروزی برای امتیاز گیری به اسم قربانیان از دنیا رفته صد سال پیش.
نمونه رسوای آن
قانون گیسو فرانسه که مثلا قرار بوده است در مبارزه با تبعیض نژادی باشد اما عملا خودش مروج آن است.
« لینک متن مربوط به قانون گیسو:
http://sabasaad7.blogspot.fr/2015/01/blog-post_45.html
آیا این هیاهو های امروز در فشار به ترکیه برای قبول عبارت نسل کشی ریشه ای بشر دوستانه دارد یا ریشه ای سیاسی؟
چه کسی هست که از تنش های سیاسی امروز آلمان و ترکیه بی خبر باشد؟
اگر واقعا موضوع نسل کشی در مرکز توجه هست و نه مسائل سیاسی، دو نمونه خیلی حادتر از کشتار یهودی ها و ارامنه در تاریخ معاصر بشری وجود دارد که به معنای واقعی کلمه مصداق نسل کشی هستند چرا که فی الواقع نسلی از آن دو قوم باقی نماند:
1. بومی های استرالیا
2. سرخ پوست های آمریکا
اما وقتی هیچ صدایی در مورد نسل کشی این دو قوم از کسی در نمی آید آدم بدجوری به هیاهوی آلمانی ها و سکوت آمریکایی ها شک می کند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر