«پینوکیو و شهر اسباب بازی ها»

 آیا کسی هست که پینوکیو رو نشناسه؟

شخصیتی خیالی در شاهکار جاودانه  کارلو کلودیو  ، ماجراهای پنوکیو، که تا به امروز آشنای بسیاری از نسل ها ست در بسیاری از نقاط دنیا.
سه قرن از خلق پینوکیو می گذره ، قرن 19، اما تا به امروز ماجراهای ساده و جذابش آشنای خاطره بسیاری از ماست.
و این ویژگی منحصر به فرد شاهکارهای عظیم ادبی ست که می تونن از زمان و مکان خلق خود فرا برن .
آشنای نسل ها ، فرهنگ ها و سرزمین های مختلف بشن.
آدم در برابر  ساده گی ِ سمبلیک این اثر حیرت زده می شه .

پسری چوبی که در مسیر پر چالش زندگی، گم می کنه، جستجو می کنه، فریب می خوره، اشتباه می کنه، طمع می ورزه، از دست می ده، گرفتار می شه به مشقت و فلاکت دچار می شه و .... سرانجام به «آدمیزاد» دگردیسی پیدا می کنه.
گرچه اثر جاودانه کارول کلودیو سخت متاثر از آموزه های کتب مقدس است با این حال ماجراهای پینوکیو ملموس و آشنا هستند.

یکی از جذاب ترین قسمت های پینوکیو، که امروز به طور خاص با خاطره آن بیدار شدم، ماجرای فرار او به شهر اسباب بازی هاست.
شهر رویایی همه ی بچه ها.
پر از اسباب بازی، بستنی و سرگرمی ... می شود هر روز در آن بازی کرد و بی خیال بود.
اما
این شهر رویایی،
این زیباترین شهر،
این شادترین شهر،
این شهر خوشبختی،
بچه ها را آرام آرام خر می کند!

فرق خرهای این شهر با خرهای روستایی در همین است.
خر روستایی را از همان اول با شلاق و  دهن بند رام می کنند،
خر ِ شهر خوشبختی را با بازی و بی خیالی و سرگرمی !

با خودم فکر می کنم چرا دیشب خواب پینوکیو را در شهر اسباب بازی ها دیدم؟
گمانم از دست این گزارش های پر هیاهو و تو خالی ِ سایت های فارسی زبان رسانه های غربی برای قالب کردن خط کش ها و مترهایشان،
سیاست هایشان،
بیزنس هایشان،
کلیشه هایشان،
کلیشه شرقی بدبخت و مفلوک، غربی ِ خوشبخت و شاد،
کلیشه:
 نگاه کنید به خط کش های ما !
چقدر خوب هستند.
چقدر با این خط کش ها می توان زیبایی و خوشبختی و شادی ساخت.
خط کش های ما را بخرید تا به شما یکی از آن «ترین» های خوب جایزه بدهیم.
زیباترین خلبان زن دنیا که افغان است.
خوشگل ترین دختر کانادا که ایرانی الاصل است.
سکسی ترین مرد دنیا که عرب است و ........ از این دست چرندیات!