«این روزها و معرکه گیری ِ دوباره ی دارودسته ی مداحان ِ دزد ِ عربده کش»

این روزها خشم و انزجار رو در پست های فیس بوکی دوستان زیادی می بینم .... لمس می کنم .... و می فهمم.

چه خود از نزدیک شاهد این وقاحت باور نکردنی در مصادره نام و اعتبار پاک بازترین های این مملکت توسط انگل صفت ترین های این مملکت بوده ام.
مصادره نام شهدا توسط بی شرم ترین ها.
مداحان ِ انکر الاصوات ِ نان به نرخ روز خور ،
دزدان ِ لوده و وقیح،
نگهبانان ِ در ِ دوزخ ِ قدرت!
آنان که عمل ِ رشت دزدی را هم تبدیل به امر قدسی کرده اند.
دزدیدن ِ نام های بی ادعا ترین ها به نام های پر مدعای خود.

تضاد که شدید می شه ، توصیف سخت می شه .
چگونه چشم می تونه دلیری و زبونی رو در یک نما کنار هم ببینه و دل دردمند نشه ..... ذهن قفل نکنه؟

ذهن رو از مشقت توصیف معاف می کنم.
چه هنر هست!
در این مضحکه بازار ِ کوتوله های ِ انکر الاصوات،
یاد تن عیسی و دست های مریم.
این سفره ی همیشه باز ِ لاشخورها.