همشون در بسته های سیاه با عکس های چندش آوری در هر دو روی بسته.
دیگه کمپانی ها سیگار نمی تونن با رنگ و فونت بازی کنن.
خوب به عنوان یک سیگاری سرافکنده اعتراف می کنم که این بسته ها موثر هستند.
دیگه نمی شه بسته رو از این ور به اون ور کرد و از دست عکس خلاص شد.
اعتراف می کنم که رنگ و فونت روی بسته ها برای من جذاب بودن.
اصلن یکی از جاذبه های بقالی ها برای من قفسه سیگارها بود ... رنگارنگ و چشمگیر!
اما حالا همه سیاه و یک شکل ... با عکس های چندش آوار.
دیگه تفاوتی بین کمل و دان هیل نیست.
این طوری به زبون بی زبونی داره می گه تو همشون یه چیز هست.
این روزا وقتی می رم مغازه سیگار بخرم می گم از اون قبلی ها بدین ... از اونایی که فقط یه ورش عکس داره.
امروز مغازه دار بهم گفت
خانم فکر می کنم باید دنبال یه راه حل موثرتر باشین. از اول ژانویه همشون همینجوری می شن.
نمی دونم .... مسءله اینجاست که من واقعا تصمیمی برای این موضوع نگرفتم و متوجه شدم وقتی کسی بخواد به ضرب و زور وادار به کاری بکنم ناخودآگاه درم حالت تدافعی و دافعه ایجاد می شد.
با این همه فکر می کنم این تغییر بسته ها کار جالب و موثری هست .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر