جهان بیمار بود و آیینه معصوم!

۱۳۹۳ فروردین ۲, شنبه

نوروز سه هزار ساله با تقویم هزار و سیصد و نود و سه ساله!



واقعیت را که انکار نباید کرد .... حتی اگر امروز دستمایه سطحی ترین و بی مایه ترین شعارها شده باشد .... و واقعیت این است که :
نوروز بیش از 3000 سال در این سرزمین پیشینه دارد و نه 1393 سال !
درد و دریغ که به دست خود ریشه ها ی خود را کوتاه کردیم . از تقویمی باستانی به تقویمی اسلامی.

نوروز به قدمت آئین زیبا و خرد محور میترایی ست .... آئینی که به قول استادم
- که فرانسوی ست و بنابراین مصون از اتهام تعصب - سرچشمه ی همه ی نگاه های سه گانه در جهان است .
و سه عدد کمال است!

از کمال ِ سه اصل :
پندار نیک ، گفتار نیک ، کردار نیک
تا کمال آوایی ضرب آهنگ سه در اشعار مولوی تا هوگو!

و این هیچ ربطی به تفاخری کور و بسته ندارد بلکه پاس داشت ِ داشته هاست!
واقعا چه چیز بیشتری می توان به این سه گانه ی کامل افزود :

پندار نیک ، گفتار نیک ، کردار نیک

چه نیازی به پیرایه ای دیگر با وجود این سه گانه ی ساده اما به کمال؟!

حرف از تفاخر نیست ...حرف از وا ننهادن ِ داشته هاست در این دلزدگی روز افزون از شعارها!
پیشینه البته مایه ی تفاخر نیست اما مایه ی برخورداری هست و باید باشد!


امروز با برخورداری از داشته های دیروز است که می تواند فردایی  بسازد و نه با تمسخر و انکار دیروز!
هوشیار باید بود و در این موج دلزدگی از شعارها ، سرمایه های واقعی این سرزمین را به دست خودمان از دست ندهیم!
نه تفاخر کور و نه انکار ِ .... بلکه برخورداری از سرچشمه ها ... از داشته ها!
میانه روی یعنی راه رفتن روی لبه ی تیغ!


30 می 2013 - نانت

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر