رویاها و تردیدها

تحقق دادن به  یک رویا اونقدر سخت نیست که پیدا کردن خود یک رویا.

بذارین یه جور دیگه تکرارش کنم.

مشکل در رسیدن به رویاها نیست، مشکل اساسی در واقع در کشف رویاهای درونی و پرداختن ذهنی آنها  همراه با جزئیات عینی و ملموس هست.

نکته کلیدی این جاست که رویاهای آدم باید از جنس خود آدم و مطابق با طبیعت درونیش باشه فقط در این صورت هست که  آدم احساس پیوند با رویاش رو با گذر زمان از دست نمی ده و رویاش براش گرم و زنده باقی می مونه.

می دونین،

ما همیشه با دو نوع  از ارزش ها مواجه هستیم.
ارزش های بیرونی که محیط به ما اعمال می کنه و ارزش های درونی که از درون خود ما و طبیعت منحصر به فرد هر آدم ریشه می گیره.

به نظر من بی اندازه مهم هست که آدم بتونه ارزش های درونیش رو از ارزش های بیرونی تمیز بده و رویاها و آرزوهاش رو بر ارزش های درونیش بنا کنه گرچه برای تحققشون لحاظ ارزش ها و شرایط بیرونی اجتناب ناپذیره.

به گمان من منشا بسیاری از تردیدها و دو دلی ها در انتخاب راه و تصمیم گیری ها در همین اختلاط ناخودآگاه ارزش های درونی و بیرونی هست.

خیلی وقت ها ما رویاهایی برای خودمون می سازیم که رویای ما نیستند اونها در واقع رویای بقیه هستند . اونها تامین کننده ارزش های بیرون از ما هستند برای همین حتی تحققشون هم نمی تونه حال ما رو خوب کنه . ما برای این نوع رویاها وقت و انرژی زیادی هزینه می کنیم اما وقتی بهشون می رسیم دیگه برامون اون جذابیت اولیه رو ندارن در حالیکه رویاهایی که مبتنی بر ارزش های درونی هستند ما رو فرسوده نمی کنن برعکس در هر قدم هیجان و کشفی  نو با خودشون برامون به همراه دارند.