22 مارس سالروز درگذشت گوته است.
این مناسبت من را یاد یکی از تکان دهنده ترین، پیراسته ترین و عمیق ترین آثار حجمی انداخت که تا کنون دیده ام.
یادبود گوته و حافظ در وایمار آلمان
اثری که به سادگی اما کمال مفهوم عمیق " ملاقات" را به بیننده منتقل می کند.
ملاقات، آن لحظه جادویی تلاقی یک نگاه با نگاهی دیگر ... و آغاز شدن یک داستان.
داستان دیوان غربی- شرقی
دو صندلی سنگی ساده اما استوار و مستحکم که درست رو در روی هم قرار گرفته اند. در فضایی باز که تاثیر گردش آفتاب و ابر را می توان در پیرامون آنها دید.
دو صندلی ساده که استحکام سنگی آنها بازتابیست از استواری دو نگاه ، دو اندیشه ... رو در روی هم .
دو نگاه که در چرخش جادویی اندیشه زیر گردش روزگار از قید زمان وارهیده می شوند... حافظ و گوته ... هر دو !
«حافظا، در غزل‌هایت می‌شنوم که شاعران را بزرگ داشته‌ای.
بنگر که اینک پاسخی فراخورت می‌دهم:
بزرگ اویی است که این سپاس به بزرگ‌داشتِ اوست.»
این مناسبت من را یاد یکی از تکان دهنده ترین، پیراسته ترین و عمیق ترین آثار حجمی انداخت که تا کنون دیده ام.
یادبود گوته و حافظ در وایمار آلمان
اثری که به سادگی اما کمال مفهوم عمیق " ملاقات" را به بیننده منتقل می کند.
ملاقات، آن لحظه جادویی تلاقی یک نگاه با نگاهی دیگر ... و آغاز شدن یک داستان.
داستان دیوان غربی- شرقی
دو صندلی سنگی ساده اما استوار و مستحکم که درست رو در روی هم قرار گرفته اند. در فضایی باز که تاثیر گردش آفتاب و ابر را می توان در پیرامون آنها دید.
دو صندلی ساده که استحکام سنگی آنها بازتابیست از استواری دو نگاه ، دو اندیشه ... رو در روی هم .
دو نگاه که در چرخش جادویی اندیشه زیر گردش روزگار از قید زمان وارهیده می شوند... حافظ و گوته ... هر دو !
«حافظا، در غزل‌هایت می‌شنوم که شاعران را بزرگ داشته‌ای.
بنگر که اینک پاسخی فراخورت می‌دهم:
بزرگ اویی است که این سپاس به بزرگ‌داشتِ اوست.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر