جهان بیمار بود و آیینه معصوم!

۱۳۹۲ دی ۹, دوشنبه

آن صداقت ِصمیمی ِلطیف!




 عظمت اشک آدم رو در میاره ... امشب اما در میان این اشک های بی اختیار فهمیدم که لطافت هم غده های اشک رو تسلیم می کنه.
و خدای من چه کسی بیشتر از خود این صداقت ِصمیمی ِلطیف سزاور این ابیات هست ؟
از فرو
غ برای فروغ :

نگاه کن
تمام آسمان من
پر از شهاب می شود
تو آمدی ز دورها و دورها
ز سرزمین عطر ها و نورها
نشانده ای مرا کنون به زورقی
ز عاجها ز ابرها بلورها
مرا ببر امید دلنواز من
ببر به شهر شعر ها و شورها
به راه پر ستاره ه می کشانی ام
فراتر از ستاره می نشانی ام
......

https://soundcloud.com/user29809/avq8yxerhdcl

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر