در زندگی، تا امروز، چیزی زشت تر و پلیدتر از تناقض در نوع بشر ندیدم.
تناقض زشته چون عقلانی نیست ... منطقی نیست ... و چون منطقی نیست، قابل دفاع نیست.
تناقض، پلیده چون معطوف به منافع شخصیه به هر قیمتی حتی له کردن دیگری.
سیاست ، امروز تبدیل شده به ابزار دفاع از تناقضات.
سیاست ، امروز دیگه علم روابط نیست بلکه فن ِسفسطه گری ست .
سفسطه گری برای پنهان کردن و چه بسا عادی جلوه دادن تناقض ها.
مردم با سفسطه های سیاسی بمباران می شن تا به تناقض ها عادت کنند .... و می کنند ... کردن.
این سخت ترین و دل آزار دهنده ترین تجربه من از زندگی اجتماعی در فرانسه است.
وقتی می بینم تناقض ها برای آدم ها عادی شدن.
از حقوق بشر می گیم اما اسلحه می سازیم.
از دموکراسی می گیم اما جنگ افروزی می کنیم.
از آزادی زن می گیم اما حق انتخاب حجاب رو ازش می گیریم.
ممنوع بودن حجاب در فرانسه حتی از اجباری بودن حجاب در ایران هم زشت تره.
چرا؟
چون ادعای ِ انسانی ِ نظام لائیک در فرانسه از ادعای انسانی ِ نظام مذهبی در ایران بزرگتر هست.
در ایران با ادعایی مذهبی، انسان سرکوب می شه.
در فرانسه با ادعایی انسانی، انسان از حقوقش محروم می شه.
زشتی نظام مذهبی نه در تناقضاتش بلکه در تضادش هست با تنوع انسانی.
زشتی آنچه در فرانسه به نام لائیک اجرا می شه در تناقضش هست با ادعاش.
ادعای آزادی زن اما ممنوع کردن زن از حق انتخاب پوشش.
این یک تناقض آشکار و غیر قابل دفاع هست.
من اینجا بیشتر از وقتی که ایران بودم می ترسم!
اینجا ترس ها مقیاس بزرگتری دارن.
زشتی ها و خطرها نیز.
همه چیز مقیاسش بزرگتر و پیچیده تر هست.
به طور ویژه عقلانیت و ضد عقلانیت.
همونقدر که عقلانیت بیشتر هست، ضد عقلانیت هم بیشتر هست.
امروز با شگفتی متوجه حقیقتی آشکار شدم:
هر کیفیتی با ضد خود همراهه.
جوامع ِ عقلانی بیش از جوامع ِ غیرعقلانی از کیفیت ِ ضد عقل در رنج هستن.
چنانکه جوامع ِ احساسی - عاطفی بیش از جوامع ِ غیر احساسی با کیفیت ِ بیرحمی و شقاوت.
با این حال برای شقاوت می شه راه حل های عقلانی پیدا کرد اما شما رو به خدا به من بگید برای ضد عقلانیتی که به نام عقلانیت، سفسطه گری می کنه چه راه حلی هست؟
هزار هزار بار پیچیده تر و خطرناک تر و غیر انسانی تر هست.
تناقض .... تناقض های گم شده در هزارتوی سفسطه گری های سیاسی!
تناقض زشته چون عقلانی نیست ... منطقی نیست ... و چون منطقی نیست، قابل دفاع نیست.
تناقض، پلیده چون معطوف به منافع شخصیه به هر قیمتی حتی له کردن دیگری.
سیاست ، امروز تبدیل شده به ابزار دفاع از تناقضات.
سیاست ، امروز دیگه علم روابط نیست بلکه فن ِسفسطه گری ست .
سفسطه گری برای پنهان کردن و چه بسا عادی جلوه دادن تناقض ها.
مردم با سفسطه های سیاسی بمباران می شن تا به تناقض ها عادت کنند .... و می کنند ... کردن.
این سخت ترین و دل آزار دهنده ترین تجربه من از زندگی اجتماعی در فرانسه است.
وقتی می بینم تناقض ها برای آدم ها عادی شدن.
از حقوق بشر می گیم اما اسلحه می سازیم.
از دموکراسی می گیم اما جنگ افروزی می کنیم.
از آزادی زن می گیم اما حق انتخاب حجاب رو ازش می گیریم.
ممنوع بودن حجاب در فرانسه حتی از اجباری بودن حجاب در ایران هم زشت تره.
چرا؟
چون ادعای ِ انسانی ِ نظام لائیک در فرانسه از ادعای انسانی ِ نظام مذهبی در ایران بزرگتر هست.
در ایران با ادعایی مذهبی، انسان سرکوب می شه.
در فرانسه با ادعایی انسانی، انسان از حقوقش محروم می شه.
زشتی نظام مذهبی نه در تناقضاتش بلکه در تضادش هست با تنوع انسانی.
زشتی آنچه در فرانسه به نام لائیک اجرا می شه در تناقضش هست با ادعاش.
ادعای آزادی زن اما ممنوع کردن زن از حق انتخاب پوشش.
این یک تناقض آشکار و غیر قابل دفاع هست.
من اینجا بیشتر از وقتی که ایران بودم می ترسم!
اینجا ترس ها مقیاس بزرگتری دارن.
زشتی ها و خطرها نیز.
همه چیز مقیاسش بزرگتر و پیچیده تر هست.
به طور ویژه عقلانیت و ضد عقلانیت.
همونقدر که عقلانیت بیشتر هست، ضد عقلانیت هم بیشتر هست.
امروز با شگفتی متوجه حقیقتی آشکار شدم:
هر کیفیتی با ضد خود همراهه.
جوامع ِ عقلانی بیش از جوامع ِ غیرعقلانی از کیفیت ِ ضد عقل در رنج هستن.
چنانکه جوامع ِ احساسی - عاطفی بیش از جوامع ِ غیر احساسی با کیفیت ِ بیرحمی و شقاوت.
با این حال برای شقاوت می شه راه حل های عقلانی پیدا کرد اما شما رو به خدا به من بگید برای ضد عقلانیتی که به نام عقلانیت، سفسطه گری می کنه چه راه حلی هست؟
هزار هزار بار پیچیده تر و خطرناک تر و غیر انسانی تر هست.
تناقض .... تناقض های گم شده در هزارتوی سفسطه گری های سیاسی!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر