یه چیزی همین اولش :
آآآآآآآآآآآآخ که چقدر بردن این امارت کیف داره
Jحالا بعدش :
زندگی رو تعطیل کردیم امروز نشستیم خونه پای پخش مستقیم مسابقه
ایران - امارات از شبکه سه وطنی.
هیجان فوتبال شکننده و بگیر - نگیر وطنی از یه طرف و هیجان اعصاب تلیت کن این تیم های حوزه خلیج هم از یه طرف دیگه شده بود مضاعف رنده مال کردن ما.
این وسط اما از همه برنده تر رنده ی پخش وطنی بود.
وسط خیل جمعیت تماشاچی های ایرانی که زندگی رو ول کردن رفتن استادیوم تیم ملی رو تشویق کنن اینا یه گوله جا پیدا کرده بودن و زوم رو دو تا صورت مشروع و مقبول آقایون.
لابد مبادا وحدت ملی خدشه دار بشه!
از صدا و سیما وطنی مستقر در وطن زدیم به شبکه های بازهم وطنی مستقر در خارج از وطن. دیدیم اووووووووووووووه یَره، چی خبر بوده!
چه گلستان و بوستانی جمع بودن از خوشگلا و خوش تیپا تو استادیوم.
با اون چهره های کوته نمک ایرانی ... کی بود می خوند :
زن ایرونی تکه ... خوشگله با نمکه
راست می خوند به خدا :)
ایشاالله خدا توفیق زیارت به همه دوستان بده مشرف بشن به ممالک با کلاس و مد و فشن غربی بعد خودشون از نزدیک می بینن که در امر جذابیت، نمک یه چیز دیگه ست فرای فشن و مد.
حالا بگذریم .
خلاصه رفتیم یه چرخی در این گلستان زدیم و لب به دندان گزیدیم که :
ای مصبتون رو شکر لامصبا.
آخه حیف این همه سرمایه ملی نیست شما هی قیچی می زنینشون .... تماشاچی فوتبال حاضر در استادیوم به طور عام مشوق تیم هست، نوع ایرانیش به طور خاص موجب ممد حیات تماشاچی های تلویزیونی هم هست.
د ِ لامصبا نگیرین اینا رو از ما .... اون هم وسط هیجان مسابقه یه نظر دیدن همچین صحنه هایی خو نفس آدم رو بالا میاره بابا جون.
لپ کلام اینکه :
تماشاچی ایرانی حاضر در استادیوم
مشوق تیم است و
ممد حیات تماشاچی های تیم.
سرمایه های مملکت رو قیچی نکنین ، وحدت ملی با قیچیه که قیچی می شه .
قیچیتو غلاف کن!
نمونه
مرجع
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر