سرودهای ملی، شعارهای سیاسی و دژمنان (دشمنان)!

اولین بار که سرود ملی فرانسه، معروف به مارسیز، رو شنیدم (با درک معنی آن ) سخت 

شوکه شدم. از حجم کلمات خشونت آمیزی که در این سرود هست.
دشمن، جنگ، خون، خونخواهی، خائنان، ترس
راست و صداقتش در چشم من سرود ملی فرانسه بیشتر شبیه یکی از سخنرانی های مقام معظم هست. پر از کلمه دژمن!
در واقع این سرود نوعی تضاد احساسی در من ایجاد کرد. با خودم فکر می کردم صورت آرام و معتدل فرانسوی کجای این سرود است؟ این که بیشتر شبیه صورت احمد خاتمی ست! 
چه نسبتی بین این صورت های آرام و این حجم از کلمات خشونت آمیز هست؟
پشت این صورت ها آیا صورت های دیگری هم هست؟

همین باعث توجه بیشتر من به سرودهای ملی کشورهای دیگر هم شد. به طور ویژه آمریکا و ایران. مواجهه با کلمات کلیدی در متن سرودهای ملی، ذهنم رو درگیر مشاهده ای کرد به قد رزولوشن ذهنی خودم. با شما در میون می ذارم شاید براتون جالب باشه:

سرود ملی آمریکا به پرچم پرستاره معروف است.  متن این سرود به خشونت آمیزی سرود فرانسه نیست اما محور اصلی آن باز هم جنگ است. کلمات کلیدی مثل :
دشمن، نبرد، آزاد، بمب های انفجاری، شجاعان، باقی ماندن

سرود ملی فرانسه و آمریکا در دویست سال گذشته ثابت بوده است. سرود ملی ایران اما در همین دوره زمانی مدام با تغییر رژیم ها ی حکومتی تغییر کرده است. اما جالب این جاست که با وجود تغییر حکومت ها کلمات کلیدی  ثابتی در اغلب این سرودها تکرار شده است.
خورشید، حق، جاودان، مهر

در سرود ملی فعلی تنها کلمه ای که با جنگ در ارتباط است کلمه شهیدان ست.
حق، جاودان و مهر همچنان در این سرود محور اصلی آن است.

از سرودهای ملی به شعارهای انتخاباتی و سیاسی رسیدم. 
برام جالب بود بدونم سیاستمداران برای تحت تاثیر قرار دادن مردم هر سرزمین بیشتر از چه واژه هایی استفاده می کنند. در دولت های اخیر خلاصه وار به این دسته بندی کلی رسیدم:

فرانسه: کار، اقتصاد
آمریکا: توانستن، تغییر
ایران: مهر، حق

در این مشاهده نکاتی رو متوجه شدم:
1.  تفاوت عینی و انتزاعی بین مفاهیم و ارزش های فرانسوی- آمریکایی با نوع وطنی. 
(مفهوم مادی کار در برابر مفهوم معنوی مهر، مفهوم عینی تغییر در برابر مفهوم انتزاعی حق)

2. سیاستمداران میان و می رن با موفقیت یا عدم موفقیت نسبی در تحقق شعارهاشون اما آنچه مسلمه آنها شعارهاشون رو بر اساس ارزش های نهادینه در جوامع شون می سازن. 
از این جهت برای شناخت هسته فرهنگی و فکری- احساسی یک جامعه، شعارهای سیاسی مراجع قابل تاملی هستند.

3. سرودهای ملی گرچه اغلب جزو آن دسته از موسیقی هایی هستند که کمتر کسی برای لذت موسیقیایی بهشون توجه می کنه اما به گمان من کلمات کلیدی به کار رفته در این سرودها بازتاب دهنده ارزش های بنیادی در هر جامعه هستند که سیاستمداران با وام گرفتن از آن ارزش ها شعارهاشون رو می سازن و سیاست هاشون رو بر این بستر فرهنگی بنا می کنن.

لپ کلام اینکه :
کلمات کلیدی سرودهای ملی یکی از بهترین منابع برای شناخت بستر و ارزش های فرهنگی، احساسی و فکری جوامع اند. صورت واقعی فرهنگ ها رو پشت صورت سیاسیون باید جست و نه در روی آن.
صورت واقعی یک فرهنگ  نه در صورت های  آراسته سیاسیون آن ست و نه در صورت های خشمگین حاکمان آن.
سیاسیون و حاکمان  میان و می رن و همیشه از هسته فرهنگی یک جامعه برای مقبولیت و مشروعیت قدرتشون ابزار می سازن.
صورت مردمان رو  پشت صورت حاکمان باید جست.

مراجع:
سرود ملی فرانسه 
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%B1%D9%88%D8%AF_%D9%85%D9%84%DB%8C_%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87

سرود ملی آمریکا
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%DA%86%D9%85_%D9%BE%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%87

سرود های ملی ایران!
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%B1%D9%88%D8%AF_%D9%85%D9%84%DB%8C_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86